کیا و سورنتو؛ ریشه‌ها و رو راست‌گویی
کیا از یک گروه صنعتی ساده در ۱۹۴۴ شروع کرد و امروز با پشتوانه هیوندای، یک بازیگر جهانی است. در ایران هم از «پراید» به این‌جا رسیدیم؛ به سورنتویی که از ۲۰۰۲ آشناست و کنار سانتافه سال‌ها خانواده‌ها را جابه‌جا کرده است.

سورنتو نسل چهارم از ۲۰۲۰ تولید می‌شود و در ۲۰۲۳ فیس‌لیفت عمیق گرفت؛ نسخه 2025ِ وارداتی کوشا خودرو هم بر همین به‌روزرسانی سوار است.

مونتاژ سورنتو در چند کشور (کره، مالزی، آمریکا، ویتنام، پاکستان) انجام می‌شود؛ فعلاً مشخص نیست نمونه وارداتی ایران از کجا می‌آید.

طراحی بیرونی؛ تهاجمیِ مودب

جلو: به سبک تلوراید، اما چابک‌تر
جلوپنجره بزرگ «بینی ببر» با المان‌های برجسته و چراغ‌های LED باریک، همان امضای تهاجمیِ لوکس کیاست. دلِ بیننده را می‌برد، اما شاید برای بعضی سلیقه‌ها کمی «زیادیِ زیادی» باشد.

خطوط عضلانی کاپوت حس قدرت می‌دهند؛ فقط آن ابعاد بزرگ جلوپنجره ممکن است در شرایط خاص، کمی به راندمان آیرودینامیک/خنک‌کاری فشار بیاورد.

نمای جانبی: حرکت حتی در سکون
خط ممتد از جلو تا عقب و قوس‌های برجسته گلگیرها، هیکلِ ورزشی می‌سازد. دید جانبی خوبه؛ ستون‌ها نازک و شیشه‌ها بزرگ‌اند.

رینگ‌های ۱۹ اینچ خوش‌فرم‌اند، ولی راستش رینگ‌های بزرگ‌تر با طرح اسپرت، جذابیت بصری را کامل‌تر می‌کرد.

عقب: پهن‌پیکر و جوان‌پسند
چراغ‌های LED افقی متصل با نوار نورانی، عرض خودرو را پررنگ می‌کنند. سپر حجیم و دیفیوزر تزیینی، فضا را جوان‌تر کرده‌اند.

درِ صندوق بزرگ و کارآمد است، ولی برای باز شدن، جا می‌خواهد. طراحی زاویه‌دار و شلوغ عقب شاید برای مینیمال‌پسندها کمی تند باشد.

مقایسه ابعاد: سورنتو یا سانتافه؟
برای آن‌هایی که در انتخاب بین این دو مانده‌اند، سورنتو ۲۰۲۵ ابعاد بزرگ‌تر و فضای بیشتری دارد:

نتیجه عملی؟ فضای پای بهتر، بخصوص ردیف دوم؛ و حس «ماشین بزرگ» در خیابان‌های تنگ شهری که هم باکلاس است، هم در پارک دوبله‌ها گاهی سخت‌گیر!

کابین و کاربری؛ لوکسِ منطقی، هفت‌ نفره‌ی واقع‌گرا
دو نمایشگر ۱۲.۳ اینچی (پنل پشت فرمان دیجیتال + سیستم سرگرمی) با کنترل لمسی و دو ولوم گردان، تجربه‌ای تمیز و مدرن می‌دهند.

چرم مصنوعی روی صندلی‌ها؛ کیفیت و طرح بسته به تریم متفاوته. نسخه خبرنگاری ساده‌تر بوده، در کاتالوگ نمونه لوکس‌تر دیده می‌شود.

شارژر بی‌سیم، استارت دکمه‌ای، فرمان قابل‌تنظیم تلسکوپی، تهویه دوگانه + مجزای ردیف سوم، Apple CarPlay/Android Auto، ۷ اسپیکر.

فضای کابین برای چهار بزرگسال قدبلند عالی است. صندوق عقب در حالت ۲ ردیفه: 605 لیتر؛ با فعال شدن ۳ ردیف: حدود 180 لیتر (فقط وسایل روزمره).

نکته قابل بحث: دسته‌دنده اهرمی بزرگ و فضای محدود ردیف سوم؛ در مقایسه با چینی‌های تازه‌نفس، این‌جا امتیاز کامل نمی‌گیرد.

قوای محرکه؛ بدون توربو، بدون دردسر — اما سریع هم نه
موتور ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی: 177 اسب‌بخار، 232 نیوتن‌متر. روی کاغذ هم‌سطح خیلی از ۱.۵ توربوهای چینی، ولی با شخصیت نرم‌تر و پیش‌بینی‌پذیرتر.

دیفرانسیل جلو؛ فعلاً خبری از AWD در واردات نیست.

گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک، بدون حالت تعویض دستی.

شتاب صفر تا ۱۰۰: حدود ۱۰ تا ۱۱ ثانیه؛ مصرف ترکیبی واقع‌بینانه: نزدیک ۱۰ لیتر/۱۰۰ کیلومتر. عدد ۶.۱ لیتر/۱۰۰ در کاتالوگ، بیشتر به رانندگی یکنواختِ بزرگراهی می‌خورد.

برای تهرانِ پُر stop & go، این پیشرانه آرامش می‌دهد و دوام را نوید می‌دهد؛ اما اگر دل‌تان تاپ‌اسپید و سبقت‌های موشکی میخواد، باید توقع را تنظیم کنید.

ایمنی و آپشن‌ها؛ لیست کاملِ ضروری‌ها
ایمنی فعال/غیرفعال
ایموبلایزر و آلارم، ABS، ترمزهای دیسکی جلو/عقب، BAS

کنترل پایداری الکترونیکی (ESC)، کمک حرکت در سربالایی (HAC)، کنترل سرعت در سراشیبی (DBC)

سنسور تشخیص واژگونی، کیسه‌هوای جلو/جانبی/پرده‌ای

قفل کودک، قفل خودکار پس از حرکت، بازشدن خودکار در تصادف

هشدار کمربند، یادآور جا ماندن سوئیچ/سرنشین عقب

مانیتورینگ فشار باد تایر (TPMS)، سیستم ضدگیر شیشه‌ها (Anti-Trap)

داخل کابین و راحتی

هفت‌نفره با سه ردیف صندلی چرم مصنوعی

نمایشگر ۱۲.۳ یکپارچه با کلاستر دیجیتال

ورود/استارت بدون کلید، فرمان صوتی، پورت‌های USB-C، شارژر وایرلس، ۱۲ ولت

Apple CarPlay/Android Auto، چهار حالت رانندگی

صندلی راننده برقی؛ صندلی‌های عقب تاشو دستی

تهویه اتومات دوگانه + ردیف سوم، شیشه‌بالابرهای اتومات، کپسول آتش‌نشانی

بیرونی

آینه‌های تاشو برقی با گرم‌کن

چراغ‌های جلو LED (نور بالا/پایین) + DRL، مه‌شکن جلو/عقب

سانروف پانورامیک، سنسور جلو/عقب + دوربین عقب

درِ صندوق برقی، رینگ آلومینیومی ۱۹ اینچ، رکاب جانبی، روشنایی اتومات

تجربه ایرانی؛ از ترافیک تا جاده

در ترافیک کرج–تهران، گیربکس ۶ دنده و موتور تنفس طبیعی رفتاری نرم و بدون «لگ توربو» دارند؛ استارت‌های پی‌درپی با اعصاب شما مهربان‌ترند.

در سربالایی‌های کندوان، نبودِ AWD یعنی باید روی لاستیک خوب و انتخاب هوشمندانه مسیر حساب کنید. با این حال، خانواده ۵ نفره + بار سفر را «با وقار» جابه‌جا می‌کند.

رینگ ۱۹ اینچ روی دست‌اندازهای شهرهای شمالی کمی خشکی می‌آورد؛ باد تایر استاندارد را دقیق رعایت کنید تا کوبش به حداقل برسد.

رقبا و مقایسه؛ چینی‌های توربو یا کره‌ایِ مطمئن؟
چینی‌های ۱.۵ توربو (با دنده‌های ۷ سرعته دوکلاچه و آپشن‌های جذاب) معمولاً شتاب بهتری می‌دهند و فهرست امکانات‌شان طولانی‌تر است.

مزیت سورنتو؟ کیفیت ساخت، برند قابل‌اعتماد در ایران، استهلاک پیش‌بینی‌پذیر، بازار دست‌دوم بهتر و کابینی که واقعاً برای خانواده طراحی شده.

اگر AWD، تعویض دستی دنده یا شتاب تیز اولویت اول شماست، باید یا به تریم‌های دیگر فکر کرد یا رقبای مستقیم‌تر. اگر «اعتماد و دوام» اولویت است، سورنتو برنده است.

قیمت و ارزش خرید؛ حساب‌کتاب روی میز
قیمت جهانی نسخه ۲.۵ لیتری تک‌دیفرانسیل: حدود ۲۷ تا ۳۰ هزار دلار.

پیش‌بینی بازار ایران (کوشا خودرو): حدود ۵ تا ۵.۵ میلیارد تومان.

برای مقایسه، کیا اسپورتیج صفر در بازار آزاد حوالی ۴.۵ تا ۵ میلیارد می‌چرخد.

با این اختلاف، سورنتو را به چشم یک هفت‌نفره کلاس بالاتر ببینید: فضای بیشتر، پرستیژ بالاتر، و لیستی از آپشن‌های خانوادگی. ارزش خریدش به اولویت‌های شما برمی‌گردد: هفت‌نفره واقعی می‌خواهید؟ اینجاست. رانندگی تندوتیز می‌خواهید؟ شاید نه.

جمع‌بندی توربوشارژ
سورنتو 2025 وارداتی، با چهره‌ای تهاجمی، کابین جادار، لیست ایمنی کافی و پیشرانه‌ای بی‌حاشیه، همان شاسی‌بلند خانوادگی «واقع‌گرا»ست. نه ادعای اسپرت افراطی دارد، نه شما را با تکنولوژی‌های حساس به کیفیت بنزین غافلگیر می‌کند. اگر با محرک جلو و گیربکس ۶ دنده کنار می‌آیید و بیشتر «کیفیت و آرامش» می‌خواهید تا «هیجان خام»، این گزینه دقیقاً برای شما ساخته شده است.

سوال چالشی
اگر همین امروز ۵ تا ۵.۵ میلیارد بودجه داشتید، سورنتو 2025 محرک جلو را می‌خرید یا می‌رفتید سراغ یک چینی توربوی فول‌آپشن با شتاب بهتر؟ چرا؟